Anasayfa  |  Hastalıklar  |  Fungi

Nohut antraknozu (Ascochyta rabiei), nohutta görülen ve özellikle yaprak, sap ve baklalarında önemli zararlara yol açarak verim kaybına neden olan bir fungal hastalıktır. Bu hastalık, nemli koşullarda hızla yayılır ve ürün kayıplarına yol açabilir.

Görüldüğü bitkiler:
Nohut (Cicer arietinum)

Hastalık etkeni:
Ascochyta rabiei

Zarar şekli:
Nohut antraknozu, bitkinin yaprak, sap ve baklalarında belirgin lezyonlar oluşturarak zarar verir.

Yapraklarda: İlk belirtiler, yaprakların üzerinde koyu kahverengi veya siyah renkte küçük, yuvarlak lezyonlar şeklinde görülür. Bu lezyonlar zamanla genişler ve çevresindeki dokulara yayılır. Hastalık ilerledikçe yapraklar kurur ve dökülür. Şiddetli enfeksiyonlarda yaprak dökülmesi bitkinin fotosentez kapasitesini azaltarak zayıflamasına neden olur.

Saplarda: Saplarda hastalığın etkisiyle koyu renkli, eliptik veya düzensiz lezyonlar oluşur. Bu lezyonlar bitkinin su ve besin iletimini bozarak sapların kurumasına ve kırılmasına yol açabilir. Şiddetli enfeksiyon durumunda bitki tamamen kuruyabilir.

Baklalarda: Baklalar üzerinde koyu kahverengi veya siyah lekeler oluşur ve bu lekeler baklanın çatlamasına veya çürümesine neden olur. Enfekte baklalar tohumların sağlıklı gelişimini engeller ve pazar değerini düşürür. Ayrıca enfekte tohumlar bir sonraki sezon için çimlenme kapasitesini kaybedebilir.

Genel zarar: Nohut antraknozu, bitkinin tüm yeşil aksamını etkileyerek ciddi verim kayıplarına neden olabilir. Özellikle nemli hava koşullarında hastalık hızla yayılır ve ürünün büyük bir kısmının kaybedilmesine yol açabilir.

Bulaşma yolu: Nohut antraknozu, Ascochyta rabiei mantarının enfekte olmuş tohumlar, bitki artıkları ve sporlar yoluyla yayılmasıyla oluşur. Mantar, kışı bitki artıkları üzerinde geçirir ve ilkbaharda sporlarını serbest bırakarak rüzgar, yağmur sıçramaları ve sulama suyu ile sağlıklı bitkilere taşınır. Yüksek nem ve serin hava koşulları, sporların çimlenmesini ve hastalığın hızla yayılmasını teşvik eder. Enfekte tohumlar ve bitki artıkları, hastalığın sonraki sezonlarda devam etmesine neden olur.

Mücadele:
Kültürel mücadelede dayanıklı çeşitlerin kullanılması, hastalıklı bitki kalıntılarının tarladan uzaklaştırılması ve tohumların ekimden önce fungisit ile muamele edilmesi önemlidir. Ayrıca tarladaki bitkilerin düzenli kontrol edilmesi ve hastalık belirtilerinin erken tespit edilmesi gereklidir. Kimyasal mücadelede uygun fungisitlerin kullanılması ve hastalığın yayılmasını engellemek amacıyla zamanında koruyucu uygulamalar yapılmalıdır.

Türkiye'de bu hastalığa karşı ruhsatlı olan fungisitler hakkında güncel bilgi BKÜ (Bitki Koruma Ürünleri Veri Tabanı) üzerinden incelenebilir.