Anasayfa  |  Hastalıklar  |  Bakteri

Bakteriyel solgunluk ve patates kahverengi çürüklüğü (Ralstonia solanacearum), patates ve birçok diğer bitki türünde ciddi verim kayıplarına neden olan önemli bir bakteriyel hastalıktır. Hastalık, bitkinin kök ve iletim demetlerini enfekte eder, bu da bitkinin su ve besin alımını engelleyerek solgunluk ve çürümelere yol açar. Hastalık, özellikle sıcak ve nemli bölgelerde yaygın olarak görülür ve uzun süre toprakta kalabilir.

Görüldüğü bitkiler:
Patates, domates, biber, tütün ve birçok diğer sebze ve süs bitkisi

Hastalık etkeni:
Ralstonia solanacearum

Zarar şekli:

Yapraklarda: İlk belirtiler genellikle yapraklarda suyla ıslanmış gibi bir görünüm ve solgunluk şeklinde ortaya çıkar. Enfekte yapraklar, sıcak saatlerde solgunluk belirtileri gösterir ancak gece boyunca geçici olarak düzelebilir. Hastalık ilerledikçe yapraklar tamamen solar ve bitki hızla ölür.

Köklerde: Bakteri bitkinin köklerini enfekte eder ve köklerin iletim demetlerinde kahverengi renkte çürüme başlar. Bu çürüme, bitkinin su ve besin maddelerini taşımasını engeller. Enfekte kökler çürür ve bitki zayıflar.

Patateste: Patates yumrularında hastalığın etkisi ile iç kısımlarında kahverengi nekrotik alanlar oluşur. Yumruların iç dokusu çürür ve hastalığın ilerlemesiyle birlikte yumrular yumuşak bir hale gelir. Yumruların dış kabuğunda da genellikle kahverengi lekeler görülür. Bu durum patateslerin ticari değerini kaybetmesine yol açar.

Genel zarar: Bakteriyel solgunluk ve kahverengi çürüklük, bitkinin su ve besin taşıma sistemini etkileyerek bitkilerde solgunluk, zayıflama ve ölümle sonuçlanır. Patates yumrularındaki kahverengi çürüme, verim kaybına ve pazar değerinin düşmesine neden olur. Hastalık, sıcak ve nemli bölgelerde hızla yayılabilir ve toprakta uzun yıllar boyunca kalabilir.

Bulaşma yolu: Bakteriyel solgunluk ve patates kahverengi çürüklüğü, Ralstonia solanacearum'un bitki dokularına kök yaralanmaları, doğal açıklıklar veya hasar görmüş alanlardan girmesiyle oluşur. Bakteri, bulaşık toprak, sulama suyu, tarım aletleri ve enfekte olmuş bitki materyalleri yoluyla sağlıklı bitkilere yayılır. Hastalık, özellikle sıcak ve nemli koşullarda hızla gelişir ve yayılır. Sulama sırasındaki su sıçramaları, yoğun yağışlar ve bulaşık tarım ekipmanları, bakterinin bitkiler arasında taşınmasını kolaylaştırır. Bakteri, toprakta ve bitki artıkları üzerinde uzun süre hayatta kalabilir, bu da hastalığın yeni ekim alanlarına taşınmasına yol açar.

Mücadele:
Kültürel önlemler arasında, hastalıklı bitki materyalinin tarladan uzaklaştırılması, ekim nöbeti uygulanması ve iyi drenaj sağlanması yer alır. Sağlıklı ve sertifikalı tohumluk kullanımı hastalığın yayılmasını önlemede önemlidir. Kimyasal mücadelede ise, bakterisitlerin kullanımı genellikle sınırlı etkiye sahiptir. Bununla birlikte, biyolojik mücadele ve dayanıklı çeşitlerin kullanımı hastalığın kontrolünde etkili olabilir.

Türkiye'de bu hastalığa karşı ruhsatlı bakterisitler hakkında güncel bilgi BKÜ (Bitki Koruma Ürünleri Veri Tabanı) üzerinden incelenebilir.