Anasayfa  |  Ürünler  |  Bitki Koruma  |  Aktifler  |  Fungisitler

Kimyasal Formül
C₁₉H₄₄N₆

Kimyasal Yapısı ve Özellikleri
Iminoctadine tris, bir guanidin türevi olan bir fungisittir. Kimyasal yapısında üç guanidin grubu bulunur ve bu yapı, geniş spektrumlu mantar öldürücü özellikler kazandırır. Iminoctadine tris, genellikle suda çözünebilir bir tuz formunda bulunur ve özellikle meyve ağaçlarında ve süs bitkilerinde kullanılan bir fungisittir.

Sistemiklik Durumu
Iminoctadine tris, sistemik olmayan bir fungisittir. Yüzeyde kalır ve yalnızca uygulandığı bölgede bulunan patojenlerle temas ederek etki gösterir. Bitki dokuları içinde taşınmaz, bu nedenle yalnızca uygulama yapılan yüzeydeki patojenleri kontrol eder.

Kullanım Alanları ve Kontrol Ettiği Hastalıklar
Iminoctadine tris, özellikle elma, armut, üzüm gibi meyve ağaçlarında ve süs bitkilerinde kullanılır. Bu fungisit, çeşitli mantar hastalıklarına, özellikle Botrytis cinerea (gri küf), Alternaria spp., ve Venturia inaequalis (elma kara lekesi) gibi patojenlere karşı etkilidir. Tarımda genellikle yaprak ve meyve yüzeyine püskürtme yöntemiyle uygulanır. Türkiye'de ruhsatlı olduğu bitkiler ve kontrol ettiği hastalıklar hakkında güncel bilgi BKÜ (Bitki Koruma Ürünleri Veri Tabanı) üzerinden incelenebilir.

Etki Mekanizması
Iminoctadine tris, mantar hücre zarlarını hedef alarak hücre zarının geçirgenliğini bozmak suretiyle etki gösterir. Bu, mantar hücrelerinin hayati işlevlerini yerine getirmesini engeller ve hücre içi ve dışı iyon dengesi bozulur, bu da hücre ölümüne yol açar. Ayrıca, guanidin grupları sayesinde mantar hücrelerinin bölünmesini ve çoğalmasını inhibe eder. Bu özellikleri, Iminoctadine tris'in patojenlerin büyümesini ve yayılmasını durdurmada etkili olmasını sağlar.

Uygulama ve Çevresel Duyarlılık
Iminoctadine tris, genellikle yaprak ve meyve yüzeyine püskürtme yöntemiyle uygulanır. Sistemik olmadığı için bitki dokularına nüfuz etmez, sadece temas ettiği bölgelerde etkilidir. Çevresel olarak düşük ila orta derecede toksik kabul edilir, ancak sucul organizmalar ve çevre üzerinde bazı riskler taşıyabilir. Bu nedenle, uygulama sırasında su kaynaklarından uzak durulmalı ve çevresel faktörler göz önünde bulundurulmalıdır. Direnç geliştirme riski düşük olmakla birlikte, direnç yönetimi stratejileri çerçevesinde kullanılması önerilir.